Nederland is in de hele wereld bekend om zijn zwartbont koeien, de gouda kazen, de gigantische boterproductie en de geavanceerde technieken in de veehouderij. Maar midden in dat land staat een kaasboerderij die het radicaal anders doet. Daar werken ze met gehoornde Jersey koeien, hebben ze rauw-melkse kaas met een nieuwe boterkorst en zoeken ze naar oplossingen in de natuur.
Deze alternatieve werkwijze geeft veel antwoorden op vragen in een tijd waarin de intensieve veehouderij als maar toeneemt alsmede de problemen die daarmee verbonden zijn. Dat hun tachtig koeien werk oplevert voor vijf gezinnen is opmerkelijk en geeft aan dat duurzame idealen tot een uitstekend economisch model kan leiden. Menig boer en student weet dan ook dit bijzondere bedrijf te vinden.
Maar zou het niet jammer zijn als de innovatieve bedrijfsfilosofie alleen met hen gedeeld kan worden? Is dit niet een inspirerend voorbeeld zowel voor ondernemers als voor managers en voor mensen die bewust met de natuur, voeding en gezondheid willen omgaan of dit nu in hun werkend bestaan is of als consument? Als filmmaker denk ik van wel en om dit te kunnen delen met al die groeperingen heb ik de film gemaakt. Film heeft als medium namelijk de kracht om grote groepen mensen te bereiken in binnen en buitenland. Iedereen zit namelijk te wachten op antwoorden maar niet iedereen is gecharmeerd van de technologische oplossingen die vaak wel voor handen is.
Zonder de film zou men nooit weet hebben van het natuurlijke verhaal achter deze boerderij en de parel die het is in het land van boter, kaas en melk.